硬撅撅
yìngjuējuē
задубелый, заскорузлый; черствый, зачествевший; грубый
yìngjuējuē
〈方〉<硬撅撅的>
① 形容很硬<含厌恶意>:衣服浆得硬撅撅的,穿着不舒服。
② 形容生硬:他说话硬撅撅的,让人接受不了。
yìngjuējuē
[be too stiff] [方]∶很硬的样子(含厌恶意)
yìng juē juē
形容很硬的样子。
如:「硬撅撅一张隔夜大饼,叫我如何下咽?」
yìngjuējuē
topo. very stiff; very rigidпословный:
硬 | 撅 | 撅 | |
1) твёрдый; жёсткий; крепкий
2) упорно; упрямо
3) высокая степень чего-либо; первоклассный; первосортный
4) с трудом; еле-еле
|