豪奢放逸
_
奢过分,过多;逸安闲。气魄特别豪放,不受任何拘束。
háo shē fàng yì
十分奢侈而无节度。
魏书.卷十四.神元平文诸帝子孙传.曲阳侯素延传:「中山平,拜幽州刺史,豪奢放逸,左迁上谷太守。」
【释义】奢:过分,过多;逸:安闲。气魄特别豪放,不受任何拘束。
【出处】《魏书·曲阳侯素延传》:“中山平,拜幽州刺史,豪奢放逸,左迁上谷太守,后赐爵曲阳侯。”
пословный:
豪奢 | 奢放 | 放逸 | |
1) распущенный, разнузданный; распущенность
2) будд. не соблюдать [уставов], нарушать [монастырские] правила
|