鼓唇弄舌
_
букв. шлёпать губами, двигать языком; обр. разглагольствовать, краснобайствовать, молоть языком
【释义】鼓:拨动,振动。振动嘴唇,拨弄舌头。形容凭口舌挑拨、煽动或进行游说。
【出处】清·钱泳《履园丛话·旧闻·席氏多贤》:“……,而胥吏衙役辈鼓唇咋舌欲以罔利,且言贼非真,器械自所制也。”
同“鼓唇摇舌”。
《封神演义》第九四回:“今已陷之于丧亡,尚不自耻,犹敢鼓唇弄舌于众诸侯之前耶?”蔡东藩《慈禧太后演义》第三一回:“京内外一班官吏,又复鼓唇弄舌,摇笔成文,谈几条变法章程,草几篇变法奏牍。”
пословный:
鼓唇 | 弄舌 | ||