旷古
kuànggǔ
1) издревле, с незапамятных времен
2) в древности
kuànggǔ
① 自古以来<都没有>:旷古未闻。
② 远古;往昔。
kuànggǔ
[from time immemorial] 自古所无; 空前
旷古奇闻
旷古绝伦。 --《北史·赵彦深传》
kuàng gǔ
1) 远古。
宋.沈括.梦溪笔谈.卷二十一.异事:「延郡素无竹,此入在数十尺土下,无乃旷古以前,地卑气湿而宜竹耶?」
2) 自古以来、从古至今。
南朝宋.鲍照.和王丞诗:「衔协旷古愿,斟酌高代贤。」
kuàng gǔ
since the dawn of time
from the year dot
kuàng gǔ
from time immemorialkuànggǔ
1) from time immemorial
2) unprecedented
1) 远古;往昔。
2) 空前;从古至今。
частотность: #58038
в русских словах:
... слишком много, сузьте
синонимы: